Lift

"Hoi moppie, ik heb je toch wel 's verteld dat ik elke week ga sjoele hé? Nou en daar pak ik dan altijd de lift. Het zijn maar twee verdiepinge, maar toch, vanwege me rotte knieën, nou ja, afijn.

Afgelope week  stap ik same met Annie en Trees - die sjoele ook- diezelfde lift in. De eerste verdieping, nog niks an de hand. Maar tusse de eerste en de tweede zei die, doe het zelluf. Hij stierf in schoonheid zeg maar. Eerst stonde we mekaar nog een beetje onnozel an te kijke en Annie begon een beetje zenuwachtig te giechele.

Maar toen we besefte dat er geen beweging meer in zat, krege we toch wel de rotzenuwe. Ik geef een hengst op de alarmknop, maar lou loene. Effe gewacht, maar niks.

Nou meide, dat wordt een nachie overblijve zeg ik nog droog. An kon d'r wel om lache, maar Trees werd steeds stiller. Dus ik maak nog een geintje. Ken jij lang je adem in houwe Trees? want de zuurstof raakt strakkies op.

Ze trok spierwit weg. Ik ben een beetje claustrofobisch, zegt de schlemiel.
Ach kind, ken je dat ook schrijve? vraag ik nog. Tja, een geintje mot kenne toch?Maar ik kijk nog 's naar dat smoel en 't was menens. 't Zweet parelde op d'r voorhoofd.
Kind, denk an je hart, zeg ik nog.

Nou dat had ik beter niet kenne zegge. Kompleet in paniek. Ze was d'r hart medicijne vergete.

Annie kreeg een lachstuip, helemaal hysterisch. Nou zie je wel 's in films dat je ze dan een harde klap in hun gezicht mot geve. Maar ik had me ring van tante Jans om -een errufstuk- en daar zit een knoepert van een zirkonia in. Een diamant kon die ouwe niet betale. Afijn, als ik d'r daar een hengst mee had verkocht, was het een bloedbad geworden.

Dus ik hield me eige in. En of de duvel d'r mee speelt, ik krijg me toch ineens een hoge nood. Altijd as ik niet kan, dan mot ik. En as klap op de vuurpijl kreeg ik ter plekke een visioen dat ik Trees an het reanimere was. Dus ik had d'r genoeg van. Met An d'r mobieltje heb ik 112 gebelt. 

Wil u de politie, ambulance of brandweer? vraagt dat mens.

Nou, d'r is geen moord gepleegd - nog niet - dus doe maar de brandweer. 

Annie heb wat met uniforme, dus die trok meteen d'r rok een stukkie omhoog. Of die spuitgaste op haar ouwe knokige knietjes zitte te wachte. Afijn, effe later werde we eindelijk één voor één door die knape uit de lift geheze. Annie ging nogal moeizaam vanwege d'r omhoog gekrope rok en d'r stomme gegiechel. Bijna had ik d'r alsnog een hijs voor d'r treiter verkocht. En eenmaal buite had Trees me toch ineens weer een praatjes. Een zwak hart, maar nie heus!"

"Maar gelukkig is het goed afgelopen

hé Bep?" 

"Zeker mop, maar mij krijge ze met geen tien paarde meer in die lift, laat staan met twee van die vervelende ouwe wijven!" 

Puntje februari 2015