Travo

Travo

'Hé, wat heb ik jou een tijd niet gezien ... gaat het goed met je mop?'

'Met slechte mensen gaat het toch altijd goed Bep? ' lach ik. 'Maar de laatste tijd heb ik het een beetje druk gehad.'

'Rustig aan hè wijffie, het leve is ... '

'Mogge Bep.'

Ons gesprek word onderbroken door een man met een -zo te zien- zware weekendtas over zijn schouder.

'Hé Bar, ook weer 's in de buurt? Neem het invalide toilet maar, dan heb je wat meer ruimte.'

'Waar waren we gebleve?' vraagt Bep afwezig. 

'O ja, het leven is net zo druk as dat je het zelluf maakt.'

We beppen nog even door tot de deur van het invalidentoilet open zwaait. Voor ons staat een prachtige vrouw.

'Zo Bar, weer gelukt? je ziet er weer uit om door een ringetje te hale meid. 
Geef die tas maar hier schat, die zet ik zolang voor je in de kast. 

Tot straks!'

'Je mond staat open mop, zo vang je vliege.' zegt Bep als de vrouw de toiletruimte verlaten heeft.

'Sorry Bep, ik ... maar daar ging toch ...'

'Een man naar binnen? Jazeker, dat is Barry. Tenminste voordat hij zich heeft omgekleed. 

Daarna is het Barbara, voor het gemak noem ik hem Bar, want bar is 't en bar blijft 't.'

Ik kijk Bep niet begrijpend aan.

'Ach, jou kan ik het wel vertelle, jij ouwehoert 't niet verder. Bar gaat graag winkele in vrouweklere. Ze vrouw weet van niks. Hij kleed ze eige hier om, en waarom niet? Hij kan d'r niks an doen. Het is een gewoon een drang die die niet ken weerstaan. En ach, hij doet er geen mens kwaad mee. Maar ik heb wel gezegd dat ie 't gewoon tege ze vrouw mot zegge. Want dit is toch een beetje ... Uhhh, nou ja, van dat stiekeme gedoe wordt geen mens gelukkig toch?' 

Ik kan niet anders dan Bep gelijk geven.

'Zou zijn vrouw dat dan niet allang door hebben Bep? Zoiets moet je toch merken?' 

'Tja meid, dat denk ik dus ook. As ze een nieuwe jurk an hebt kijkt ie d'r toch heel anders tegen an? Ja toch, niet dan? As die vrouw nou écht van hem houdt hè, dan neemt ze dat toch op de koop toe? Hij heb ze eige toch ook niet gemaakt. Zou jij d'r moeite mee hebben?"

"Geen idee Bep, ik heb er nooit zo over nagedacht. Je houdt inderdaad van de persoon, maar het lijkt me toch wel even slikken."

'Mij zou 't niet uitmake, 't is toch ook oneerlijk verdeeld? Wij vrouwe kenne een lange broek of platte schoene an. We kenne een kort koppie late knippe. Maar een vent met rok, hakke en lange hare vinde we gek. Nou, ik heb liever een verzorgde vrouw naast me dan een slonzige vent. En zolang alles d'r nog op en an zit, zie ik het probleem niet. Geen gezeik as je een keer een nieuwe rok of schoene koopt. Je bent helemaal spekkoper as je toevallig dezelfde maat heb.

Kijk meid, je kan het leve net zo moeilijk of makkelijk make as je zelf wil. Je mot 't geluk soms een beetje afdwinge. Leve en late leve, daar gaat het om in 't leve.

Puntje februari 2015