Sinds ik de krant nog sporadisch lees loop ik voor het laatste nieuws regelmatig even langs Bep en is de nood een deugd geworden. Het is stil bij de toiletten en Bep zit verveeld in een tijdschrift te bladeren.
‘Goedemorgen Bep, hebben we niets te doen? ’ Ze kijkt me aan met een vermoeide blik.
‘Kind, je wil het niet gelove maar je bent vandaag de eerste. Ze wijst naar het lege schoteltje op tafel. Ik zei het je toch al, ik zit hier gewoon voor spek en bone -hoog, en letterlijk droog- Maar ik laat me bui d’r niet door verzieke want we hebbe het voor mekaar hé? We zijn landskampioen geworden, ons cluppie heb gewonne.’
Ik vertel haar dat ik blij ben voor iedereen die daar blij om is, maar dat ik zelf niet zo veel met voetbal heb. Dan zegt ze met een blik alsof ze me elk moment kan gaan ontleden, ‘nou ja, we zijn niet allemaal hetzelfde, ik mag d’r persoonlijk graag naar kijke.’
Maar ze kijkt me toch een beetje beduusd aan alsof ik haar alle gespreksstof voor die dag heb ontnomen.
‘Goedemorgen Bep, hebben we niets te doen? ’ Ze kijkt me aan met een vermoeide blik.
‘Kind, je wil het niet gelove maar je bent vandaag de eerste. Ze wijst naar het lege schoteltje op tafel. Ik zei het je toch al, ik zit hier gewoon voor spek en bone -hoog, en letterlijk droog- Maar ik laat me bui d’r niet door verzieke want we hebbe het voor mekaar hé? We zijn landskampioen geworden, ons cluppie heb gewonne.’
Ik vertel haar dat ik blij ben voor iedereen die daar blij om is, maar dat ik zelf niet zo veel met voetbal heb. Dan zegt ze met een blik alsof ze me elk moment kan gaan ontleden, ‘nou ja, we zijn niet allemaal hetzelfde, ik mag d’r persoonlijk graag naar kijke.’
Maar ze kijkt me toch een beetje beduusd aan alsof ik haar alle gespreksstof voor die dag heb ontnomen.
Om haar humeur een beetje op te krikken en omdat ik me nu toch wel een beetje schuldig voel informeer ik naar haar blinddate. Ze legt haar tijdschrift op tafel, en kijkt me lachend aan.
‘Ach meid, ’t was erg gezellig, maar waarschijnlijk eenmalig.’ Om er teleurgesteld aan toe te voegen, ‘hij kan niet sjoele. Nou kneep ik ‘m in de eerste instantie ook nog effe, want een kennis van me zei nog… ’Straks is het Piet -je weet wel die kale uit z’n krachte gegroeide geweze verloofde van me-’
Ze kijkt me geheimzinnig aan. ’Nou mag jij drie keer raaie hoe die vent heette.
‘Piet’ zeg ik na enige aarzeling op de gok.
‘Nee…. Jan!’ en ze begint te gieren.
‘Ach meid, ’t was erg gezellig, maar waarschijnlijk eenmalig.’ Om er teleurgesteld aan toe te voegen, ‘hij kan niet sjoele. Nou kneep ik ‘m in de eerste instantie ook nog effe, want een kennis van me zei nog… ’Straks is het Piet -je weet wel die kale uit z’n krachte gegroeide geweze verloofde van me-’
Ze kijkt me geheimzinnig aan. ’Nou mag jij drie keer raaie hoe die vent heette.
‘Piet’ zeg ik na enige aarzeling op de gok.
‘Nee…. Jan!’ en ze begint te gieren.
‘Verder is het een keurige man hoor, ik kan niet anders zegge. Knap in het pak, keurig gepoetste schoene, netjes gekamde hare en schone nagels. Maar hij had me een bril op ze neus, met van die jampotglaze weet je wel. Snap je dat nou, je hebt tegenwoordig toch lenze. Maar wel een attente man, hij had zelfs een bos bloeme voor me mee genome. Pioenroze, dat was waarschijnlijk de enige bos die hem was opgevalle met die bril. Lief hé? Maar ondanks die bril zag ie nog niks.'
Ze kijkt even peinzend voor zich uit, ‘of misschien kwam het juist door die bril. In ieder geval, hij had gereserveerd bij een klein eetcafeetje. Ik denk nog, doe maar duur. Heel knus en gezellig, maar toen we moeste bestelle moest ik de kaart voorleze. Nou meid daar stond me een waslijst op. Ik denk voor ik klaar ben is de kok allang naar huis. Maar gelukkig viel het tweede menuutje al in de smaak.’
Ze kijkt even peinzend voor zich uit, ‘of misschien kwam het juist door die bril. In ieder geval, hij had gereserveerd bij een klein eetcafeetje. Ik denk nog, doe maar duur. Heel knus en gezellig, maar toen we moeste bestelle moest ik de kaart voorleze. Nou meid daar stond me een waslijst op. Ik denk voor ik klaar ben is de kok allang naar huis. Maar gelukkig viel het tweede menuutje al in de smaak.’
‘Maar uiteindelijk kwam de aap uit de mouw, hij zocht iemand die hem voor wilde leze, dat deed ze vrouw ook altijd. Dus ik vraag nog, en wat had je dan in gedachte, de Libelle of de Margriet? Nee, hij was gek op John Irving. Ik denk, nee he, dat heb ik weer, een latente homo. Dus ik zeg, dan had je dáár dan toch lekker mee op stap moeten gaan. Maar nee, dat bleek een schrijver te zijn. Dus ik heb ‘m wel meteen duidelijk gemaakt dat ik niet zo’n leestype ben.
Kijk ‘s,ze trekt haar lok weg van haar gerimpelde voorhoofd en kijkt me met grote ogen aan.
‘Staat daar voorleesmoeder?’
Ik probeer met enige fantasie iets van letters te halen uit de diepe groeven, maar verder dan de letter L in het midden van haar voorhoofd kom ik ook niet.
‘Nou nee,’zeg ik.
‘Precies, dat dacht ik ook. Hou jij van leze?’
Ik knik en zeg dat ik het wel ontspannend vind.
‘Ontspannend, ik krijg er de rotzenuwe van. Dan denk ik aan wat ik allemaal nog moet doen. De boodschappe, de was. En dan kan ik me niet concentrere.’
‘Misschien moet je dan iets luchtigers lezen Bep,’ opper ik.
‘Nou ik vind de Libelle luchtig genoeg. Ik hou meer van sjoele, da’s mijn ontspanning. Maar dat kan ik bij hem dus wel vergete. Als je niet kan leze kan je ook niet sjoele.’
Kijk ‘s,ze trekt haar lok weg van haar gerimpelde voorhoofd en kijkt me met grote ogen aan.
‘Staat daar voorleesmoeder?’
Ik probeer met enige fantasie iets van letters te halen uit de diepe groeven, maar verder dan de letter L in het midden van haar voorhoofd kom ik ook niet.
‘Nou nee,’zeg ik.
‘Precies, dat dacht ik ook. Hou jij van leze?’
Ik knik en zeg dat ik het wel ontspannend vind.
‘Ontspannend, ik krijg er de rotzenuwe van. Dan denk ik aan wat ik allemaal nog moet doen. De boodschappe, de was. En dan kan ik me niet concentrere.’
‘Misschien moet je dan iets luchtigers lezen Bep,’ opper ik.
‘Nou ik vind de Libelle luchtig genoeg. Ik hou meer van sjoele, da’s mijn ontspanning. Maar dat kan ik bij hem dus wel vergete. Als je niet kan leze kan je ook niet sjoele.’
‘Ach, je weet maar nooit. Misschien komt er nog wel een vervolgdate, want het was toch wel errug gezellig. .Hij zag het tenminste helemaal zitte, -nou ja, niet letterlijk natuurlijk, vanwege die bril- ze begint te grinniken.
'Alleen is maar alleen, en als je ouder wordt, wordt de eenzaamheid natuurlijk steeds erger.’
Ze geeft me een knipoog.
‘Misschien ga ik me toch nog ’s verdiepe in die John Irving. Ik kan me namelijk de tijd niet heuge dat er iemand een bos bloeme voor me heeft gekocht, da’s toch ook wat waard en dan mag er ook wel wat tegenover staan. Jammer hoor want eigenlijk wilde ik zieltjes winne voor de sjoelclub. We begonne met ze tienen maar ze gaan de laatste tijd als witjes. Of ze gaan naar een bejaardetehuis of ze gaan meteen de pijp uit. We zijn nu nog maar met ze zesse. En ik ben als de dood dat ik straks alleen overblijf, want in je ééntje sjoelen is geen moer an natuurlijk. Dus we zijn op zoek naar jong bloed. ’
Ze kijkt me even vorsend aan...
'Alleen is maar alleen, en als je ouder wordt, wordt de eenzaamheid natuurlijk steeds erger.’
Ze geeft me een knipoog.
‘Misschien ga ik me toch nog ’s verdiepe in die John Irving. Ik kan me namelijk de tijd niet heuge dat er iemand een bos bloeme voor me heeft gekocht, da’s toch ook wat waard en dan mag er ook wel wat tegenover staan. Jammer hoor want eigenlijk wilde ik zieltjes winne voor de sjoelclub. We begonne met ze tienen maar ze gaan de laatste tijd als witjes. Of ze gaan naar een bejaardetehuis of ze gaan meteen de pijp uit. We zijn nu nog maar met ze zesse. En ik ben als de dood dat ik straks alleen overblijf, want in je ééntje sjoelen is geen moer an natuurlijk. Dus we zijn op zoek naar jong bloed. ’
Ze kijkt me even vorsend aan...
‘Kan jij een beetje sjoele?’
Copyright © Ingrid Punt mei 2011
Whaahaha ! En, kan je sjoele?
BeantwoordenVerwijderen