Rollade

Rollade

"Morgen ben ik wat later hoor mop, ik moet eerst boodschappe doen voor de Bingo.
Ze zijn door de prijze heen.
Tja, ome Jan doet altijd de booschappe hé, maar die is voorlopig effies klaar met bingo."
Bep kijkt me met een verontschuldigende blik aan.

"Klaar met bingo, hoezo Bep?"
Bep's ogen beginnen te glimmen.
"O meid, het is zielig voor ome Jan, maar ik heb gistere toch zo gelache, daar kan ik weer maande op tere."
Ze kijkt me aan alsof ze niet kan wachten met haar relaas.
Niet dat Bep mijn goedkeuring nodig heeft, want vertellen doet ze het toch wel.
"O ja Bep? vertel."

"Nou het was gistere zo druk met bingo. Daar kan ome Jan -hij roept ook de nummertjes om- niet zo goed tege. Een zenuwelijer eersteklas. Maar hij ging lekker, de ene na de andere prijs ging er uit.
Er stond nog een fles advocaat en er lag nog een mooie grote varkensrollade.
Ik zat te spinse op die rollade, want advocaat heb ik genoeg in huis. Uiteindelijk had ik nog maar één nummertje nodig. Hoor ik in ene iemand met een Duits accent "Bingooo!" roepe.
Ja hoor, Antje. Ze komt uit Beiere, woont hier al jaren en een aasgier eerste klas.
Vierentachtig en slecht ter been, maar daar was weinig van te merke. Ze rent naar vore, duwt Jan d'r kaart onder ze neus en trekt meteen die rollade van tafel met d'r inhalige, Beierse graftengels.
Afijn, Jan kijkt grondig d'r kaart na - effe had ik nog de stille hoop dat ze het fout had- maar an d'r oge en gehoor mankeert nog niks. Goedgekeurd! roept Ome Jan. Wil je dat flessie advocaat of de rollade? vraagt ie nog uit goed fatsoen, maar die rollade had ze allang in d'r hongerige handtas gepropt.
Nou en toen begon het gelazer.

Opeens had ze d'r eige weer bedacht. Van schweinebraten kreeg ze ausschlag. Of ze hem mocht ruile für ein hunn.  Ik zag die ouwe al geërgerd kijken. Een hunn? we hebbe geen hunn. Een varkensrollade of een fles advocaat, kieze of dele. Afijn, ze druipt af naar d'r stoel. Ineens ging het lope weer een stuk moeilijker... gewoon effe zielig doen hé.
Jan gaat weer door met ze nummertjes omroepe.
Staat ze ineens weer op, strompelt terug naar de tafel, of ze hem toch nog kon ruile. Ochse was ook goed. Jan ze kop werd vuurrood, stond ze eige vreselijk te verbijte. Hij heb last van ze rikketik hé, dus ik was al een beetje pages. Antje bleef maar drale met die handtas onder d'r arm geklemd. Maar Jan,  ijzere Hein, deed net of ze lucht was en ging gewoon door.

Tien! roept ie, ja hoor, ik had eindelijk bingo. Dus ik stiefel naar vore en geef me kaart af.
Ach met een fles advocaat kan ik nog wel iemand anders gelukkig make.
Maar Antje duwt die rollade weer onder die ouwe ze neus.
Nou wilde ze 'm weer ruile voor die fles advocaat.
Ik denk, al zal ik motte sterve, nou douw je die rollade maar ergens waar de zon niet schijnt.
Zie ik ineens ome Jan naar ze borst grijpe. Ik denk, daar gaat die ouwe ... de pijp uit.
Maar hij haalt diep adem en begint me toch tege Antje te schreeuwe...

"En nou weg weze met je rollade of ik bega een ongeluk!"
Nou, ik heb Antje nog nooit zo snel de kuielatte zien neme.
Jan, helemaal over de rooie, hij had zeker een half uur nodig om bij te komme.
Die fles advocaat heb ik maar an hem gegeve... arme ouwe ziel.

"En hebben jullie nog iets van Antje gehoord Bep?" vraag ik nieuwsgierig,
"Antje? ... Ik hoop dat ze flink ausschlag krijgt."

© Ingrid Punt februari 2014