Kries

Kries

'Wat heb je een lekker kleurtje Bep, op vakantie geweest?'

'Kries,' glimlacht Bep.

'Kries?'

'Ja, kries ... Griekenland ... ken jij geen Engels?' 

'Oh Greece,  ja natuurlijk,' schiet ik in de lach, 'hoe heb je het gehad?'

'O heerlijk schat, ik was met Wies -een vriendin van sjoele- lekker gegete, lekker gedronke, mooie dinge gezien. En we hadde een auto gehuurd, dus we zijn overal geweest.

Maar ik ben me daar toch een paar keer op me muil gegaan!'

'O jee, hoe krijg je dat nu weer voor elkaar?' 

'Bergachtig, gladde stoeptegeltjes, slippertjes, gammele knieë je kent het wel. 

Één keer bijna zo het ravijn in.'

'Nee toch?!'

'Ja, toch! We stonde bove op een berg van het uitzicht te geniete en ik zou nog effe snel een foto make. Wies zat al achter het stuur. Nou daar ging ik, vol op me knieën. Ik keek zo de diepte in. Wies had het niet eens in de gate, die had de motor al gestart. Nou, 't was echt kantje boord. 

'Waar blijf je nou?' vraagt ze nog, terwijl ik op 't randje van de dood balanceerde met me geschaafde, knieë. 

Meid ... ik zag zo me leve an me voorbij schiete.

'Dat is schrikken Bep.' zeg ik meelevend.

'Ja, zeg dat wel en een keertje op een terras. Iemand had ze drankie gemorst en bingo, daar ging Bep weer. Ik kon me nog net an de takke van een vijgeboom vastgrijpe. Daar lag ik met me hande vol vijge. Komt die eigenaar met een hoop poeha op me af lope. Ze vijgeboom naar de ratsmodee, tenminste dat maakte ik d'r uit op. Dus ik zeg in me beste Grieks; ach man, 't zijn maar vijge, voor hetzelfde geld had jij daar gestaan en wie weet waar ik me dan an vast had motte grijpe. Maar hij begreep me niet.'

'Spreek jij Grieks Bep?' vraag ik verbaast. 

'Wat heet, ik heb een paar proeflesse in het buurthuis gevolgd.

Maar 't was mooi voor niks, al die serveersters daar kwame uit 't oostblok, dus die verstonde d'r geen moer van.

Zitte we op een terras met een lekkere Griekse koffie. Wies luste d'r wel wat lekkers bij, dus ik zeg weer in me beste Grieks tege dat serveerstertje;

'Doe ons maar een lekkere baklava.'

'Baklava?' nee daar had ze nog nooit van gehoord. Ze had wel black thea. Ik zeg; ja, en ik heb een kunstknie. 

Dus het werdt een gewone appelpunt. Ach, ook lekker. Maar daar ga je niet voor naar Kries.'

'O, en ik ben helemaal lek gestoke.

Maar dat vertel ik je de volgende keer wel want ik mot nou effe de wc-vloertjes uit soppe. Kalimera!'

En weg is ze ... 

Puntje januari 2016